Even andere koek, Update

Volgens mij is het wel even tijd voor een update, want zoals jullie zien zijn er de afgelopen tijd geen nieuwe recepten online gekomen en dat is niet zonder reden. Velen zullen het al hebben gelezen op Instagram of Facebook, maar ik zal het ook nog even hier delen.

Don’t worry, ik ga niet stoppen, zeker niet. Laten we het zien als een kleine pauze, want de komende weken ben ik bezig met iets heel anders. Namelijk het vechten tegen die demonen in mijn hoofd. Het verslaan van die eetstoornis en dit doe ik niet alleen thuis.

Sinds 26 augustus heb ik mij laten opnemen bij Rintveld, om daar samen met hulp mijn eetstoornis voorgoed te gaan verslaan. De komende zal ik tussendoor updaten hoe het gaat en hoe ik weer mijn eigen gezonde en normale leven kan gaan beginnen, want dat is mijn uiteindelijke doel.

Hierbij heb ik ook alvast een update over de eerste paar dagen. Deze is niet zo leuk/ positief, maar dat komt omdat de reis naar herstel pas net is begonnen.

Update Rintveld, De eerste dagen

Nou zoals verwacht gaat het echt kut, het is zwaar zwaar klote. Tja ik ga het niet leuker maken dan dat het is, want het is alles behalve leuk. Woensdag bij de lunch gelijk begonnen met een eetlijst. Geen veilig broodbeleg en ook nog eens geen standaard agv voor het avondeten. Donderdag voor het eerst mijn volledige eetlijst gevolgd met als avondeten een zware avondmaaltijd. Daarna een uur gesprek gehad met mijn ‘mentor’ even lopen janken.

Vrijdag werd ik bij het ontbijt verrast. Mijn eetlijst hebben ze al gewoon even opgehoogd, terwijl donderdag pas de eerste dag was dat ik 6 eetmomenten heb gehad in jaren… Vrijdag ging dus ook erg zwaar, wel eet ik gewoon alles. (Heb ook geen keus..) en nu is het zaterdag. Mijn buik is veranderd in een ballon.

In het weekend zijn de rest van de meiden van mijn groep naar huis en dan doen ze hier soms groepen bij elkaar met de eetmomenten. Dit keer zitten alle 3 de groepen bij elkaar. Dat is voor mij erg moeilijk, omdat het weer allemaal anderen meiden zijn die ik niet ken en ik op dit moment mezelf heel veel vergelijk met anderen.

Gelukkig mag ik vandaag op bepaalde tijdstippen bezoek krijgen, even afleiding. Eind van de middag komt mijn vader even koffie drinken en ’s avonds komt mijn moeder even langs. Even afleiding, want van mijn groep is iedereen naar huis…

De eerste 2 nachten heb ik niet geslapen, ik sliep namelijk samen met nog iemand op 1 kamer. Afgelopen nacht heeft zij een eigen kamer gekregen en sliep ik dus alleen, waardoor ik al wat beter heb geslapen (al waren het nog niet veel uurtjes). Hopelijk krijg ik vanaf volgende week ook een eigen kamer.

Voor de rest is het nu alleen maar mezelf volstampen met eten. En ook echt volstampen, want na een maaltijd zit ik vaak zo vol dat ik er zelfs misselijk van wordt. Wel vind ik het jammer dat ze zo extreem veel suikerrijke producten gebruiken op een dag. Natuurlijk is er niks mis met suikers, ik eet het ook gewoon. Ik weet ook dat het is om aan te komen, maar ik had liever wat meer balans gezien. Ook de hoeveelheid groente is voor mij te weinig, heb maaltijden op waar misschien maar 150 gram inzat, dat vind ik erg jammer. Maarja daarom is mijn doel ook echt om de komende 6 weken gewoon alles te doen wat ze zeggen en wat ik moet eten te eten, zodat ik daarna naar huis mag en verder ga met ambulante therapie. Dan kan ik thuis gewoon een normaal en gezond voedingspatroon verder doorzetten.

En mijn dagen doorkomen is bezigheid nummer 2. Ik heb namelijk nog geen ‘vrijheden’. Al mag ik wel sinds vandaag 2 x 10 minuten lopen, yeaah! Voor de rest zijn mijn groepsgenootjes wel heel aardig en steunen we elkaar, maar die zijn nu allemaal op weekendverlof.

Weekend betekent hier ook een uurtje langer slapen, namelijk wel tot 8 uur.. Doordeweeks moet ik de eerste week om 7 uur elke dag eruit om te wegen, dat was echt hel deze ochtenden. Normaal kwam ik om 10 uit bed en nu moet ik om 7 uur al eruit zijn, dat was even heftig haha.

Dus dat waren de eerste dagen. Veel spanningen, veel stress, veel eenzaamheid, maar we gaan door. Mijn eetlijst volgen gaat verrassend genoeg best wel goed. Dat is natuurlijk wel heel fijn, maar soms voelt het dan net alsof ik geen ‘echte’ eetstoornis heb… Terwijl het mij thuis niet lukte om die switch te maken. Maar ik moet ook maar zo denken, een eetstoornis gaat niet alleen om het eten, ook om alles er omheen en dat zijn dingen waar wel nog hard aan gewerkt moet worden.

Via Instagram kreeg ik veel vraag voor mijn adres hier om kaartjes te sturen, dus hierbij:

• Tiffany van Verseveld
• Rintveld unit 2
• Wenshoek 4
• 3705 WE Zeist