Welkom in de kliniek #Dagboekblog 1

Omdat ik veel vragen krijg hoe het met mij gaat hier in de kliniek, leek het mij leuk om tussendoor een soort dagboek blog bij te houden. Hoe vaak ik dit ga doen in de komende tijd weet ik niet, maar hierbij alvast de eerste.

Ik deel trouwens niks over hoeveelheden qua wat ik weeg of eet. Dit i.v.m. triggers voor anderen die struggelen met een eetprobleem. Ik schrijf vanuit mijn eigen mening en ervaring hier. Ik deel voor de rest niks over de kliniek zelf of over de mensen die hier ook in de kliniek verblijven of werken.

28-1-2022

Gisteren ben ik opgenomen. Een noodopname, dus nog niet de reguliere opname met therapieën. Ik zit ook nog niet op de groep waar ik mijn reguliere opname krijg, want daar was nu nog geen plek. Ik zit niet op een andere groep, maar dat vind ik ook niet erg. Ik slaap op de noodkamer, dit is een eenpersoonskamer. Heel fijn, maar zodra mijn reguliere opname start moet ik hoogstwaarschijnlijk naar een tweepersoonskamer. Dit vind ik erg lastig, want dan heb ik helemaal geen privacy meer en geen plek waar ik mij kan terug trekken. Dat vind ik hier wel een groot nadeel. Op een tweepersoonskamer voel ik mij altijd gespannen en angstig en dat maakt het verblijf hier niet fijn. Maarja, het is wat het is.

Ook is het nog niet duidelijk wanneer mijn reguliere opname start en of ik in de tussentijd nog naar huis moet. Deze onduidelijkheid geeft mij heel veel spanning en angst.

Gisteren dus ook gelijk gestart met een eetlijst. Wel nog de laagste die ze hebben, maar deze lijst is al veel meer dan wat ik thuis at. Dat is ook te merken aan mijn lichaam. Mijn lichaam reageert niet goed op al het eten ineens… Veel last van warm/koud aanvallen, hartkloppingen en krampen. De arts zei gisteren dat ze bang zijn voor refeeding en dat mijn waardes daardoor heel snel kunnen zakken en dat ik heel veel vocht kan vast gaan houden. Dat betekend dat ik in een dag zo 2kg zwaarder kan zijn… Elke ochtend heb ik controles waarbij mijn gewicht, hartslag en bloeddruk wordt gemeten. Om mezelf te beschermen heb ik afgesproken dat ik alleen deze ochtend mijn gewicht wilde zien en dan pas donderdag weer, zodat ik niet elke ochtend geconfronteerd wordt met dat gewicht, want als ik zie dat ik in 1 dag 2kg zwaarder ben, dan gaat het niet goedkomen… Ook moet ik meerdere keren per week bloedprikken en vanochtend was de eerste keer, hopelijk is alles een beetje oké.

De eetmomenten zijn op dit moment een hel en na het eetmoment lig ik ook met veel tranen in bed bij te komen. Ik weet dat ik er doorheen moet vechten, maar ik had niet verwacht dat het zo zwaar zou zijn. De vorige opname ging het wat makkelijker, maar deze keer is het een stuk zwaarder. Dat komt ook wel dat ik nu helemaal ben overgenomen door de eetstoornis. Ik besef me nu wel hoe erg mijn terugval dit keer is. Ik ben nog niet eerder zo ver teruggevallen zowel in gewicht als mentaal. Het is maar goed dat ik voor de reguliere opname heb gekozen, want na 3 weken naar huis zou ik zo weer terugvallen en dat wil ik deze keer niet.

Voor deze opname heb ik goede doelen en afspraken gesteld en die ga ik eerst behalen voordat ik naar huis ga. Voor nu dus even gezellig alleen op mijn noodkamertje in bed liggen en een beetje de dag doorkomen. Doordat ik ook extreem moe ben, kan ik ook niet meer dan dat doen.

29-1-2022

Weer een nieuwe dag die startte met de standaard controles gevolgd door het ontbijt. Helaas gaat het lichamelijk nog niet goed en lig ik tussen de eetmomenten door alleen maar in bed. Ik kan nog niet veel, alleen soms tussendoor wat kleuren vanuit bed. Wel gaat het al iets beter dan gisteren, dus ik hoop dat het morgen weer een stapje beter is.

Door het gebrek aan energie, heb ik ook noh niks aan zelfzorg gedaan. Iets waar ik mij enorm voor schaam. Verder dan mijn tandenpoesten kom ik niet. Vanochtend wilde ik wel een poging doen, maar helaas is dat niet gelukt. De combinatie van te weinig energie en het slechte lichaamsbeeld, doordat ik zo opgeblazen ben, werkt niet mee… Morgenochtend een nieuwe poging, want morgenmiddag komt mijn moeder tijdens bezoektijd. Even wat afleiding en even van de afdeling af. Helaas mag ik nog niet naar buiten, want ik mag nog niet wandelen.

30-1-2022

Laatste dag van het weekend, nog even een paar uur rustig hier en vanavond komt iedereen van het weekend verlof weer terug. Vanochtend startte ik met een lijstophoging. Dit was heftig. Ik heb pas net mijn eetlijst en vandaag moest ik al een lijst hoger. En dat is niet even iets kleins erbij, nee gelijk 2 grote dingen erbij. Ondanks dat ik al buikpijn had van mijn eerste eetlijst, omdat mijn maag moet wennen aan de hoeveelheid..

Vanmiddag was het even fijn. Fijn om even mijn moeder hier te hebben, even van de afdeling af en even kunnen praten. Ik mocht ook met de rolstoel mee naar buiten, even wat frisse lucht. Wel eng in de rolstoel, want ik heb het gevoel dat iedereen naar mij kijk.

Ik merk dat ik veel meer motivatie heb dan voorheen. Voorheen zei ik altijd dat ik niet volledig kan herstellen. Dit zei ik vooral uit angst, angst voor het normale leven. Afgelopen jaar heb ik mogen proeven van het normale leven met school en stage en dit heeft mij veel motivatie geven. Motivatie om weer volledig te herstellen en dat de eetstoornis grotendeels op de achtergrond zal zijn. Vergeten zal ik het nooit, zolang het maar niet meer mijn leven bepaald.

Ik heb doelen gesteld voor dit komende half jaar waar ik keihard aan ga werken. Ook de hulp van alle lieve reacties op instagram en facebook helpen mij enorm. Ik waardeer dit zo erg, zoveel liefde. Binnenkort komt er ook een blog online met mijn doelen. Dit omdat ik andere wil motiveren en omdat het mij extra houvast geeft om deze doelen te bereiken. Het is tijd om stappen te zetten, stappen naar het normale leven.

Ik hoop dat ik hier in de kliniek kan blijven tot de reguliere opname start en dat het niet snel meer gaat duren. De reguliere opname is minimaal 6 weken en ik ga mijn best doen om het hierbij te houden. Met de noodopname erbij zal ik dan rond de 8 weken opgenomen zijn? (Als de reguliere opname niet te lang meer duurt)

Morgen begint de nieuwe week. Helaas voor mij een hele saaie week, want met een noodopname mag je de therapieën niet bijwonen.. Dat is erg jammer, want dat zou juist helpend zijn, maar het is wat het is. Ik ga sowieso vechten en strijden.