Daar is die dan, mijn laatste blog vanuit de eetstoorniskliniek. Na 18 weken mag ik morgen dan eindelijk met ontslag, want vandaag heb ik mijn ontslaggewicht bereikt. Het was even spannend of ik het wel zou halen, omdat ik een zware week had. Gelukkig ging het eten wel nog goed, heb ik mij veel uitgedaagd met moeilijke producten en dat was goed te zien aan mijn gewicht. 1,2 kilo erbij! Ik deed vanochtend een vreugde dansje op de weegschaal toen ik het getal zag, maar het is ook moeilijk.
Mijn gewicht is al jaren niet zo hoog geweest en ik vind het nu nog vreselijk. Ik ben deze 18 weken meer aangekomen dan ik had verwacht, maar ik weet ook wel dat het nodig is. Thuis moet ik nog maar 3 kilo aan te komen en dan mag ik gaan stabiliseren. Dit vind ik erg spannend, want ik vind het lastig om zoveel te wegen naar al deze jaren op ondergewicht. Maar genoeg over mijn gewicht, want ik hoop het getal ook ooit een keer los te kunnen laten.
Afgelopen week heb ik al tussendoor mijn koffer ingepakt en vrijdag al wat spullen mee naar huis genomen. Thuis moet ik een pond per week nog aankomen tot ik de xx kg weeg. Elke week moet ik nog terugkomen op Rintveld om te wegen en mijn wekelijkse therapie afspraak. Als ik 2 weken achter elkaar niet aankom, moet ik weer terug de kliniek in. Dat wil ik natuurlijk niet en daarom ga ik keihard vechten tegen die eetstoornis. Daarnaast ga ik ook, vanwege mijn autisme, thuisbegeleiding krijgen om mijn leven weer op de rit te krijgen. Ik ga hulp krijgen in verschillende levensgebieden, van werk, studie tot financiële zaken en sociale contacten. Hoe dit er precies uit gaat zien weet ik nog niet, dat is voor mij ook nog allemaal nieuw.
Wat ik allemaal weer thuis ga doen heb ik in mijn vorige blog geschreven: Wat ga ik na mijn opname doen Kliniekupdate
Dit is dan mijn laatste blog vanuit de kliniek, maar niet mijn laatste blog over mijn herstel. Thuis begint de strijd pas echt om het vol te houden en om gezond te worden en blijven. Deze reis ga ik natuurlijk ook met jullie delen. Mijn goed momenten, mijn uitdagingen en ook mijn slechte momenten.
TiffsKitchen 