Ik wil wel, maar niet te snel

Voor dit jaar heb ik mezelf een aantal doelen gesteld, waaronder ook een doel wat ik deze zomer bereikt moet hebben. Eigenlijk twee doelen. Deze twee doelen ga ik vandaag ook met jullie delen, om mezelf en de eetstoornis extra onder druk te zetten. De afgelopen twee weken gaat er namelijk een vervelende gedachte door mijn hoofd, namelijk ‘Ik wil wel, maar niet te snel’. Het mag niet te snel gaan van mijn eetstoornis, niet te snel aankomen. Waarom dat zo is? Ik ben bang dat het niet meer stopt. Dat de kilo’s eraan vliegen en ik weer dat meisje met overgewicht van vroeger wordt. Dat is iets wat ik ook niet wil, maar ik wil ook niet de vrouw met ondergewicht blijven. Ik weet dus wat mij te doen staat, actie ondernemen en daarom deze blog.

Mijn eerste doel

Mijn eerste doel heeft alles te maken met dat blauwe jurkje wat je op de foto ziet. Deze foto is in 2018 in Pineda de Mar, Spanje gemaakt. Ondanks dat ik ook deze vakantie heb verpest door mijn eetstoornis, zag ik er wel gezond uit en at ik volwaardig. Het lukte zelf om soms te genieten van het eten, maar wel met nog te veel restricties.

Deze zomer ga ik terug naar Pineda de Mar. De vakantie staat al 2 jaar geboekt, maar is ook al 2 zomers verplaatst dankzij een Virus… Dit jaar ziet het er tot nu toe nog uit dat het door gaat.

Ik heb wel veel lopen twijfelen of ik mijn vakantie door moet laten gaan, want het geld kan ik op dit moment beter gebruiken voor andere dingen zoals mijn studie, studieboeken, boodschappen en de vaste lasten. Ook besef ik me, dat de vakantie al 2 jaar terug is betaald en dat als we geen virus hadden gehad, dat ik ook dat geld niet meer had. En dat de eetstoornis mij wilt tegen houden, want als ik de vakantie afzeg, dan hoef ik ook niet meer dit doel te bereiken.. Om de eetstoornis niet haar zin te geven, heb ik besloten om gewoon te gaan en daarvoor moet ik mijn doel behalen. Nu willen jullie vast weten wat mijn doel precies inhoud.

Dat blauwe jurkje, daar heeft mijn doel mee te maken. Dit jaar wil ik in dat blauwe jurkje op het strand in Pineda de Mar staan en er gezond uitzien. Dit jurkje heb ik alle jaren bewaard en komt nu goed van pas. Om het doel te bereiken moet ik dus ook weer rond dat gewicht zitten, zodat het jurkje past. Het is namelijk ook een strapless jurkje en past dus niet op het gewicht wat ik nu heb.

22 juli staat de heenreis gepland. Dan ga ik terug naar Pineda de Mar, Spanje. Een weekje in hetzelfde hotel als in 2018. Een weekje er tussenuit, waar ik al een hele tijd naar verlang. Even alleen weg en hopelijk lukt het mij om ook de eetstoornis thuis te laten.

Ik heb dus 4 maanden ervoor te zorgen dat ik dat jurkje past, dat ik er weer wat gezonder uitzie. Ik weet dat ik in deze 4 maanden dus heel hard moet vechten tegen die eetstoornis stem. Dat ik mijn doel voor ogen moet houden en me niet moet laten tegenhouden door die nare gedachtes. Ook hoop ik stiekem dat ik op dat moment ook al een tweede doel heb bereikt.

Mijn tweede doel

Mijn tweede doel is om mijn vakantie niet te laten verpesten door de eetstoornis. In 2019 ben ik namelijk ook een weekje alleen naar Spanje gegaan. Alleen toen was de eetstoornis zo erg aanwezig dat ik weinig heb kunnen genieten. Ik leefde overdags op groente, kwark en energie drank. Het ontbijtbuffet sloeg ik over en bij het dinerbuffet nam ik alleen wat salade, groente en fruit. Heel soms een klein toetje en wat chips ’s avonds op mijn kamer. En dit voor een foodie die dol is op eten, het liefst alles uit probeert en uren kan rondstruinen door buitenlandse supermarkten om de nieuwste en gekste dingen te proberen.

Deze zomer wil ik dus weer door die supermarkt struinen, de lekkerste, gekste en onbekendste dingen proberen. Genieten van het ontbijtbuffet en genieten van het dinerbuffet. Niet alleen de saladebar, maar ook de Spaanse gerechtjes, die ze in dat hotel zo lekker kunnen bereiden.

Ik vind het heel spannend om dit te delen op mijn blog, want hiermee zet ik de eetstoornis onder druk. Het is geen geheim meer en ik weet dat mensen mij hier extra vaak aan gaan herinneren. Dit doel heb ik thuis al eerder verteld, zowel bij mijn moeder als bij mijn vader. Ook zij helpen mij tussendoor om me hieraan te herinneren en het blauwe jurkje heb ik op mijn slaapkamer bij mijn moeder in het zicht gehangen. Toch merk dat er meer druk op de eetstoornis gezet moet worden en daarom ga ik met de billen bloot en deel ik het ook met de rest van de wereld.