persoonlijk

Mentale strijd #Kliniekupdate

Hey allem! Hier ben ik weer met een nieuwe kliniekupdate. Vorige week heb ik even overgeslagen, omdat het mentaal heel zwaar gaat. Ook nu is het nog een enorme strijd in mijn hoofd, maar ik wilde toch graag even een kleine update schrijven. Voordat ik weer wat vragen van jullie ga beantwoorden, zal ik even een kleine update geven over de afgelopen twee weken.

De afgelopen twee weken waren chaos. Vooral chaos in mijn hoofd. Door kerst en oud en nieuw was ik helemaal gedesoriënteerd. Tijdens kerst en oud en nieuw was ik wel gewoon thuis. Ondanks alle chaos, heb ik me door de dagen heen gesleept. Tweede kerstdag heb ik zelfs een kerstdiner voor 6 personen (incl. mezelf) gemaakt bij mijn vader thuis. Oud en nieuw was rustig en heb ik lekker binnen op bed doorgebracht. En nu is het alweer 2023. Een nieuw jaar nieuwe kansen. In mijn één na laatste blog lees je hoe mijn 2022 was. In mijn laatste blog heb ik een aantal doelen van mij voor komende jaar gedeeld.

Medicatie

Ik heb afgelopen week nieuwe slaapmedicatie gekregen om te proberen, helaas heb ik veel last van bijwerkingen waardoor ik twijfel of ik deze medicatie moet blijven gebruiken. De bijwerkingen zijn nu vooral suf zijn en wazig zien. Dat laatste vind ik vooral heel erg lastig en vervelend.

Ook heb ik vorige week het aanbod gekregen om medicatie te krijgen voor mijn angst, spanningen en paniek. Vandaag heb ik besloten om die medicatie voor een maand te proberen. Het liefst wil ik helemaal niks van medicatie, maar het is voor nu de juiste keuze. Vooral nu ik snel aankom, meer emoties en gevoelens weer heb, heb ik last van veel spanningen, angst en paniek.

Een voordeel van het snelle aankomen is, dat ik nu 2x 30 minuten naar buiten mag. Dat is wel even fijn, want de hele dag binnen zitten is niet fijn.

Hieronder beantwoord ik weer wat vragen van jullie.

Hoe gaat het eten en het aankomen nu?

Het eten gaat goed. Ook in de weekenden houd ik mij aan mijn eetlijst en heb ik zelfs al wat uitdagingen gedaan. Ook het aankomen gaat goed. Het gaat sneller dan normaal. Aan de ene kant is dat fijn, want hoe sneller ik aankom, hoe sneller ik met ontslag kan. Maar aan de andere kant is het ook gewoon erg moeilijk, ik heb nog steeds een eetstoornis die het er niet mee eens is. Gelukkig is de gezonde “ik” sterker en wil ik nog steeds snel aankomen om mijn leven weer terug te krijgen. Weer lekker thuis te kunnen zijn, werken en hardlopen op te pakken.

Hoe ga je om met het veranderen van je lichaam?

Dit is iets wat ik enorm lastig vind. Ik ben nu al aardig wat aangekomen en sommige kleren passen niet meer of zitten te strak. Ik heb het hier heel moeilijk mee en kan er nog niet zo goed mee omgaan. Het feit dat ik nog meer moet aankomen en dus nog meer kleding te klein gaat worden, maakt me erg angstig.

Wanneer ga je met ontslag?

Ik moet eerst een bepaald gewicht hebben bereikt en dan mag ik met ontslag. Als mijn gewicht zo door blijft stijgen zal ik ergens in februari met ontslag kunnen. Dus daar probeer ik naar toe te werken.

Wat gaat er door kijn hoofd tijdens het eten?

Dit is heel lastig om uit te leggen, maar het voornaamste wat door mijn hoofd gaat is: ‘Dit is te veel, hier word je dik van’ ‘Straks ben je weer net zo dik als vroeger’ ‘Je verdient het niet om te eten’ ‘ Je hebt niks gedaan, je hoeft dus ook niet te eten’ “Je bent het niet waard’ ‘Je bent al genoeg aangekomen’. En zo heeft de eetstoornis nog meer van die zinnetjes helaas.

Doe je het eten thuis zonder hulp? En hoe lukt het je om dan niet aan de eetstoornis toe te geven?

Ja, thuis doe ik het helemaal alleen. De eetstoornis is ook zeker aanwezig, maar tot nu toe lukt het me om mijn eetlijst te blijven volgen. Ik hou voor ogen, dat ik ook thuis goed moet eten om te blijven aankomen in gewicht. Ook wil ik herstellen en daarvoor moet ik ook thuis het gevecht tegen de eetstoornis blijven aangaan.

2 gedachten over “Mentale strijd #Kliniekupdate

  1. Mooi hoe je je proces beschrijft Tiffany. Het is een zware strijd. Maar je gaat hem wel aan. Omdat je weet dat een beter leven kán. Een leven zonder eetstoornis. Maar we weten, dat gaat niet vanzelf. Iedere week strijden we weer tegen al die gedachten en dealen we met nare gevoelens. Ik ben trots op hoe je het doet. En mooi dat je je gedachten en ervaringen op deze manier kwijt kunt. Daar heb ik echt respect voor!

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s