Vandaag een wat uitgebreidere update. In deze update beantwoord ik de vaakst gestelde vragen van jullie. Gisteren hebben we weer de wekelijkse terugkoppeling gehad. Afgelopen weekend was ik van zaterdag 9:30 tot zondag 12:00 thuis. Alle eetmomenten zijn thuis goed gegaan. Ook was ik gisteren met het wegen weer goed aangekomen. Dit resulteerde wel even in paniek, angst en veel eetstoornisgedachtes. Het aankomen blijft dubbel, vooral als het zoveel is. Wel mag ik volgend weekend van zaterdag 9:30 tot zondag 20:00 uur naar huis. Helaas mag ik nog 2x 5 minuten naar buiten. Dit vind ik wel heel naar en niet eerlijk. De manier waarop rintveld dit doet is niet eerlijk en gezond.
Hieronder beantwoord ik nog een aantal vragen die ik van jullie heb gekregen.
Hoe gaat het met je?
Dat is een lastige vraag. Ik kan moeilijk zeggen dat het goed gaat, want anders zou ik hier nu niet in de kliniek zitten. Ik wil ook niet zeggen dat het slecht gaat, want ik maak hier enorme stappen vooruit. Zulke stappen heb ik nog niet eerder durven te maken. Stappen omtrent hoeveelheid eten en in keuzes die ik maak in producten. Ik ga nu echt voor gezond worden en een leefbaar leven te krijgen. Of ik nog voor 100% kan herstellen? Dat denk ik niet. De eetstoornis zal altijd een plekje in mijn hoofd houden, maar wel ik ga wel zover als mogelijk herstellen waarin ik een leven kan leven zonder restricties en nare eetstoornisgedachtes.
Hoe ziet een dag van mij eruit?
Leeg. Je leeft van eetmoment naar eetmoment. (7 eetmomenten per dag) Tussendoor moet ik mezelf zien te vermaken met creatieve dingen, serie/film kijken etc. Dit vind ik erg moeilijk, omdat het vaak na een tijdje gaat vervelen.
Wat wil ik doen wanneer ik uit de kliniek ben?
Ik weet nog niet wanneer ik uit de kliniek ga, hopelijk snel als mijn gewicht snel blijft stijgen. Maar dit jaar zal dat niet meer zijn. Als ik uit de kliniek ben ga ik mij eerst focussen op verder herstel en ik hoop weer mijn werk op te kunnen pakken, waar ik afgelopen zomer ook heb gewerkt. Daarnaast moet ik ga kijken of ik in september weer kan en ga studeren.
Merk je lichamelijk al verschil?
Ja, dat zeker. Mijn buik is al wat boller en broeken zitten strakker en dat vind ik lastig. Normaal was ik al gevlucht voor het aankomen en was ik naar huis gegaan. Nu niet, nu ga ik door en dat is lastig. Ik moet nu het aankomen en het veranderen van mijn lichaam onder ogen zien.
Hoe ga je om met het volle gevoel?
Verdragen. Dat is het enige wat je ermee kan doen. Het zal voorlopig ook niet weggaan. Sinds vorige week een aardig grote eetlijst gemaakt met de dietiste, om zo sneller aan te kunnen komen. Dit betekent dus ook veel eten en dat is mijn maag na al die jaren ondervoeding niet gewend. Ik zit nu op een eetslijst met hoeveelheden, die ik in jaren niet heb gegeten. Het zal daarom ook wel een tijd duren voordat mijn maag daaraan gewend is.
Heeft de autisme invloed op je eetstoornis?
Mijn autisme heeft zeker invloed op mijn eetstoornis. Autisme versterk de eetstoornis en de controle dwang. Hiermee moet ik leren omgaan en ik moet leren ontdekken wat nou vanuit de eetstoornis is en wat vanuit mijn autisme is. Hierin ben ik nog zoekende samen met mijn behandelaar.
TiffsKitchen 