Over mij·persoonlijk

Eetstoornisherstel, eten, uitdagingen, zomer, aankomen. Hoe gaat het nu? #update

Het is weer eens tijd voor een wat uitgebreidere update. Tussendoor deel ik korte updates op mijn instagram @Tiffsjourneyx. De laatste weken krijg ik veel vragen en daarom leek het mij handig om weer een uitgebreidere update te plaatsen. Op mijn instagram heb ik gevraagd wat jullie graag wilde teruglezen in mijn update. Hier kreeg ik veel respons op, te veel om allemaal te verwerken in deze update. Ik heb de vragen die het meest gesteld werden eruit gekozen en deze beantwoord ik hieronder.

Hoe gaat het met je?

We beginnen maar gelijk met de meest gestelde en misschien ook wel de lastigste vraag. Ik vind het lastig om hier een antwoord op te geven. Het gaat oké, denk ik. Dat is het antwoord wat ik kan geven. Sommige dingen gaan goed, maar er gaan ook sommige dingen niet goed. Het zou ook een wonder zijn als alles goed zou gaan, dan was ik jaren geleden al hersteld van de eetstoornis. De afgelopen twee weken struggle ik enorm. Ik heb weinig trek, omdat ik heel veel spanning in mijn lichaam heb. Door deze spanning voel ik mijn honger signaal niet meer en daardoor is het eten op gevoel ook niet meer genoeg om aan te komen. Ik eet natuurlijk wel en ook elke week eet ik meer, omdat mijn eetlijst bijna wekelijks wordt opgehoogd. Nooit gedacht dat ik zoveel zou moeten eten om aan te komen. Ik kan mij niet meer bedenken dat ik begin dit jaar nog niet eens 1/5 at van wat ik nu eet. Een eye-opener, hoe belachelijk weinig ik toen eigenlijk at en dat ik toen al bang was om daarvan aan te komen. Helaas zijn mijn hartslag en bloeddruk nog steeds niet goed. Wel is mijn hartslag liggend in rust, nu al bijna drie weken boven de 40, dat is positief, maar nog steeds veel te laag natuurlijk. Bloeddruk helaas ook. Hierdoor mag ik nog geen medicatie om de extreme spanning te verminderen en die heb ik wel nodig.

Eet je nog op gevoel?

Dat doe ik dus niet meer. Dit heb ik wel even gedaan, maar zoals hierboven beschreven, was het niet meer genoeg en kwam ik niet genoeg aan. Twee/drie weken terug hebben we weer een eetlijst gemaakt die ik minimaal moet eten, daarnaast mag ik natuurlijk altijd extra eten, wanneer ik trek heb. Deze eetlijst veranderd wekelijks, zo is mijn eetlijst afgelopen week weer aangevuld/opgehoogd.

Hoe gaat het eten?

Het eten gaat erg moeilijk, maar het gaat. Ik doe het, maar dit kost veel spanning/energie. De eetstoornisgedachtes zijn sterk aanwezig. Alles voelt als “te veel” en “te ongezond”. Ik kan me er nog steeds niet bij neerleggen dat ik elke dag meerdere keren chocolade, chips, koekjes en andere “ongezonde” snacks eet. Ik heb het woord “ongezond” even tussen haakjes gezet, want ik wil hierbij benadrukken dat in herstel niks te veel of te ongezond is. Te weinig eten, jezelf producten of productgroepen verbieden en ondergewicht, dat is pas ongezond. Alleen is de eetstroonis daar niet mee eens.. en dat maakt het allemaal zo ingewikkeld in mijn hoofd. Afgelopen week heb ik ook kennis gemaakt met de dietiste en er al even over gepraat. Ik heb in de afgelopen jaren zoveel gelezen over voeding, wat goed is en wat slecht is, dat ik eigenlijk te veel weet. Natuurlijk klopt de informatie wel die ik heb gelezen en die ik allemaal heb opgeslagen in mijn hersenen. Maar wat ik allemaal heb geleerd over voeding, ging vooral over gezond eten en afvallen, want toendertijd (toen ik 16 was) moest ik ook gezonder gaan eten en afvallen. De informatie klopte en ik viel op een gezonde manier af. Alleen sloeg ik door. Dit kwam omdat ik zoveel positieve reacties kreeg over het feit dat ik was afgevallen, dat ik door ging met afvallen. Eindelijk kon ik iets. Eindelijk was ik niet meer die dikkere, de zeug en was ik niet meer degene met stalpoten.. Toen ik doorging met afvallen ontstond de eetstoornis al snel. Hoe het toen allemaal verer verliep in de jaren heb ik in eerdere persoonlijke blogs geschreven, die je ook kan vinden op Tiffskitchenblog.

Maar terugkomend op het gesprek met de dietiste. Binnenkort ga ik oefeningen met haar doen over feiten en fabels over voeding en dieten etc. Wie weet gaat dit wat helpen.

Hoe ga je om met het volle gevoel en heb je tips?

Dit vind ik erg lastig. Nu mijn eetlijst wekelijks wordt opgehoogd, heeft mijn maag weinig tijd om te wennen. Aan de ene kant vind ik het fijn om geen trek te hebben, maar het is ook onwennig. Ik heb mezelf jaren lang ondervoed en mijn hongergevoel genegeerd, maar die voelde ik wel. Het was voor mij normaal om trek/honger te hebben. Nu heb ik dat veel minder en wanneer ik het wel heb, moet ik alweer eten, dus is het ook voor maar heel kort. Soms zit ik heel vol en dan wordt de eetstoornis nog sterker. Dan heb ik “te veel” gegeten en de eetstoornis koppelt dat gelijk aan “je komt aan” en “je wordt dik”. Ook heb ik veel last van mijn darmen en opgezette buik, waardoor het ook gelijk lijkt alsof ik ben aangekomen en dikker ben geworden. Hiermee omgaan is nog lastig voor mij en kan ik ook nog geen tips voor geven. Hopelijk wel in de toekomst.

Uitdagingen

Uitdagingen heb ik de afgelopen tijd wel gedaan, maar eigenlijk niet bewust meer bijgehouden. Ik eet weer verschillende soorten koekjes, chocolade, chips, toastje etc. Met broodbeleg eet ik ook weer dagelijks vlokken, kaas, pindakaas etc. Ik drink karnemelk en ik durf weer havermout te eten. Bij het avondeten heb ik ook tussendoor uitdagende dingen gegeten en ik heb zelfs al één keer buiten de deur geluncht. Bij Bagels en Beans met mijn moeder. Maar veel van deze uitdagingen heb ik nog niet herhaald en daardoor vind ik het nog steeds doodeng om die dingen te eten. Dit wil ik wel tussendoor gaan doen. Pasta, rijst, noedels etc heb ik alweer een tijdje vermeden en dit zijn producten die ik weer graag gewoon wil kunnen eten. Ook wil ik samen met mijn moeder een ijsje kunnen halen bij een ijssalon, deze zomer nog.

Zomer

Over de zomer kreeg ik meerdere vragen. Gaat de vakantie door? Ben je al dicht bij je doel? Hoe doe jij dit met zomerkleding? en Ben je niet bang dat mensen het gaat opvallen dat je ben aangekomen?

De vakantie gaat door. Die laat ik mij niet voor de derde keer afpakken. De afgelopen twee zomers heb ik deze vakantie al moeten uitstellen ivm het C virus. Nee, ik ben nog niet bij mijn doel, maar dat werk ik hard aan en daarom veranderd mijn eetlijst ook wekelijks. Hoe ik het met zomerkleding doe? Kleding is voor mij een lastig onderwerp. Ik vind niks leuk staan bij mezelf en voel me overal lelijk en dik in. Gelukkig ben ik iemand die niks weggooit en heb ik nog al mijn zomerkleding van jaren geleden. Deze kleding is misschien oud, maar het is allemaal in een “gezonde” maat. Ik heb de afgelopen zomers ook geen zomerkleding gekocht, omdat mijn gewicht deze zomers veels te laag was. Ik heb een paar weken terug wel een nieuw zomerjurkje en broekje gekocht. Hierbij heb ik bewust een maat groter genomen, zodat ik het past wanneer ik mijn doelgewicht voor deze zomer heb bereikt.

De laatste vraag is een lastige vraag. Ik ben er niet “bang” voor, want ik weet dat het op ten duur op ga vallen dat ik ben aangekomen. Dat is ook logisch al je meerdere kilo’s moet aankomen. Bij iemand die 2 tot 5 kilo aankomt, valt het vaak niet op door anderen. Ik moet wel iets meer aankomen en dan is het logisch dat andere mensen het gaan zien. Eigenlijk ook wel goed, want hoe mijn lichaam er nu uitziet is niet gezond, alleen kan ik dat zelf niet zien…. Wel weet ik niet hoe ik er mee om moet gaan, met de reacties. Aan de ene kant lijkt het mij fijn om positieve reacties te krijgen, maar ik weet niet hoe mijn eetstoornis daarop ga reageren. Dat zullen we moeten afwachten.

Merk je al veel verschil nu je al een tijdje in herstel zit? Lichamelijk en mentaal?

Lichamelijk kan ik nog weinig over kwijt. De eetstoornis ziet elke gram die erbij is op de weegschaal, ook gelijk op mijn lichaam. Terwijl de gezonde ik weet dat zoiets onmogelijk is. Mentaal merk ik wel heel veel verschil, maar niet in positieve zin. Nu ik echt voor volledig herstel heb gekozen en mezelf niet meer voorlieg (quasi-recovery), heb ik het zwaarder dan ooit. Voorheen liet ik altijd de eetstoornis een deel winnen, zodat het minder “zwaar” was. Nu ik volledig tegen die eetstoornis in ga, kost het mentaal heel veel. Veel spanning, stress, energie en paniekaanvallen, maar hier moet ik doorheen. Binnenkort wil ik wel een uitgebreide blog schrijven over quasi-recovery en echt-herstel, als daar vraag naar is.

Voor nu laat ik het bij deze vragen, want de blog is alweer langer geworden dan ik had verwacht. Heb je nog andere vragen of heb je ergers hulp bij nodig? Stuur mij gerust een berichtje via die reacties hieronder, via het contact formulier op mijn blog of via dm op mijn instagram @Tiffsjourneyx.

Ik hoop dat jullie het fijn vonden om te lezen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s