Het ging even niet zo goed

Zoals sommige al hadden gelezen op mijn social media, zat ik afgelopen drie weken niet thuis. Helaas ook niet in Spanje, wat ik wel graag had gehoopt. Nee, ik zat in de eetstoornis kliniek. Vorig jaar nog hard gezegd dat ik er niet meer naar terug wilde, nooit meer. Maar afgelopen mei belandde ik in een terugval en ging het bergafwaarts met mij. Omdat ik niet wil dat mijn studie eronder zou gaan lijden heb ik wel tot de zomer volgehouden het een beetje stabiel te houden, maar toen studie en stage stopte ging het volledig mis. De eetstoornis had het overgenomen en ik kon mezelf er niet meer uit vechten. Daarom is ook al snel de beslissing genomen dat ik even een “boost” opname nodig had in de kliniek.

De afgelopen drie weken zat ik dus daar en daarom kwamen er ook even geen nieuwe blogs/recepten online. Vandaag ben ik om 11 uur met ontslag gegaan naar drie weken strijden. Deze drie weken waren heel zwaar, maar heb ik wel weer energie om thuis verder tegen de eetstoornis te vechten. Het lukt me weer om weer op normale tijden te eten en ook weer volwaardig.

Tijdens deze drie weken ben ik ook gaan kijken waardoor ik in een terugval ben gekomen. Dit is heel belangrijk, zodat als ik in de toekomst weer in zo’n situatie kom weet wat ik moet doen om een terugval te voorkomen. Een terugval komt namelijk niet zonder reden. Dit was nog heel erg lastig, totdat we vorige week woensdag eindelijk de uitslag van het psychologisch onderzoek kregen. Ineens vielen alle puzzelstukjes op hun plaats.

Ik heb ASS, het autisme spectrum stoornis. Nu zal je denken, wat heeft dat met je eetstoornis en terugval te maken? Nou dat zal ik even kort uitleggen. Als iets anders gaat dan normaal, een onverwachtse gebeurtenis, iets wat afwijk van de planning etc dan krijg ik krotsluiting in mijn hoofd. De controle is weg en ik weet niet meer wat ik moet. De eetstoornis geeft mij juist heel veel houvast en controle, dus als er iets veranderd in mijn leven of een onverwachtse gebeurtenis etc, dan grijp ik terug naar de houvast en controle van de eetstoornis. Niet goed natuurlijk, want de houvast en controle van de eetstoornis is niet iets positiefs.

Om een toekomstige terugval te voorkomen moet ik er dus aan werken dat dit soort situaties zoals veranderingen of onverwachtse gebeurtenissen er niet toe gaan lijden dat ik weer terug ga naar de houvast en controle van de eetstoornis.

Ondanks dat de eetstoornis mijn houvast en controle geeft, geeft het namelijk ook heel veel negatieve dingen. Weinig energie, geen leuke dingen meer kunnen doen, geen concentratie meer hebben, niet meer kunnen hardlopen, mezelf alles verbieden, depressie en ga zo maar door. Twee positieve dingen tegenover een hele lijst negatieve dingen dus. Is dat het waard? Nee! Daarom wil ik dit niet meer. Net zoals in een kliniek zitten, want dat is vreselijk! Helaas was het voor mij wel even nodig om terug in het regiem te komen we weer normaal te gaan eten.

Het allerbelangrijkste is om dit natuurlijk thuis vast te gaan houden en niet weer terug te vallen op de eetstoornis. Om dit dus zo door te zetten ga ik elke avond een dagplanning voor de volgende dag te maken. Ook heb ik vaste tijdstippen waarop ik moet eten en hou ik voorlopig nog mijn eetlijst vast. Pas wanneer dit echt goed gaat, ga ik op gevoel leren eten.

Ook moet ik gaan kijken of ik extra hulp wil voor mijn ASS, want ASS heeft veel invloed over mijn leven. Nu weet ik ook waarom het werken als kok niet vol te houden was voor mij. De onregelmatige tijden, geen vastigheid, niet weten wat er gaat komen, wanneer er wat gaat komen etc. Dit zorgde voor veel error en kortsluiting in mijn hoofd elke keer en om die kortsluiting op te lossen was extreem veel energie voor nodig waardoor ik op te duur helemaal op was.

Er zijn hulpvormen waarbij je gaat leren om met ASS om te gaan, maar of ik nu gelijk daar op zoek naar ga weet ik nog niet. Ik ben nu in de afrondende fase van mijn eetstoornisbehandeling en ik heb nog 5 sessies van de CGT behandeling (voor de depressie). Om hiernaast ook weer een andere behandeling/ therapie te gaan zoeken en starten is voor nu even te veel. Ik ga namelijk over 1,5 week gewoon weer verder met mijn studie en daar wil ik mij volledig op gaan focussen om het jaar te halen. En daarnaast focussen op mezelf, mijn herstel en hopelijk weer tijd en energie hebben om leuke dingen te gaan doen. Zoals laatst, toen werd ik door @alpacasindebetuwe uitgenodigd om te wandelen met Alpaca’s! Dat was geweldig!

Dus wat ik wil en of ik er iets mee wil gaan doen weet ik nog niet. Voor nu moet ik het nog even laten landen en misschien binnenkort er boeken over lezen?

Als er nog vragen zijn mag je mij altijd een berichtje sturen. En ik ben benieuwd of jullie meer over dit onderwerp willen lezen in de toekomst? Zo ja, laat mij weten wat je erover wilt weten.

Groetjes Tiffany