Ik heb meerdere keren de vraag gekregen of ik een blog wil schrijven over hoe je iemand met een eetstoornis kan helpen. Voor omstanders is het namelijk niet makkelijk om iemand te helpen die met een eetstoornis kampt. In deze blog deel ik hoe je iemand met een eetstoornis kan helpen.

Praten
Het allerbelangrijkste is praten. Iemand met een eetstoornis voelt zich vaak ongehoord en houd zich vaak schuil in zijn of haar cocon. Vaak draagt diegene een masker op voor de buitenwereld, doet alsof alles goed gaat en lacht alles weg. Dit zorgt er vaak voor dat diegene zich nog slechter en slechter gaat voelen, omdat alle gevoelens opstapelen. Uiteindelijk stroomt de emmer wel over en breekt diegene, maar vaak is dat al te laat.
Daarom is het belangrijk om te praten. Laat zien dat je luister, laat zien dat je geïnteresseerd ben om zijn of haar verhaal aan te horen. Je hoeft het niet allemaal te snappen en te begrijpen, want een eetstoornis is bijna onmogelijk voor omstanders om te begrijpen. Dat is ook helemaal niet nodig, als je maar bereidt bent om te luisteren, te praten en een hart onder de riem te steken.
Zoek samen voor een oplossing/ voor hulp
Iemand met een eetstoornis vindt het vaak niet nodig of te moeilijk om voor hulp te vragen. Hulp vragen staat vaak voor “zwakte” voor iemand met een eetstoornis. Het is ook daarom erg lastig om alleen om hulp te vragen en als je gesteund wordt door iemand in je omgeving die je vertrouwd is het makkelijker en voelt het beter.

Doe het samen
Eetstoornissen gaan natuurlijk niet alleen over eten, maar eten is wel een groot onderdeel ervan. Het is belangrijk voor iemand met een eetstoornis om weer een normaal en volwaardig voedingspatroon te gaan volgen. Of diegene nou Anorexia, Boulimia, Orthorexia of BED heeft maakt niet uit. In alle gevallen is het nodig om weer “normaal” te leren eten. Om dit alleen te doen is vaak een hele grote stap en vaak ook niet haalbaar. Iemand kan wel zeggen wat je moet eten om weer gezond te worden, maar om dat alleen zomaar te gaan doen is vaak een te grote stap. Daarom is het fijn om het met iemand samen te doen. Samen de eetmomenten te doen, samen erover te praten om daarna weer verder met de dag te kunnen zonder er de rest van de dag ermee te zitten.
Steun, maar let op wat je zegt
Oke, deze titel klinkt wat vaag, maar ik zal hem iets beter uitleggen. Iemand met Anorexia moet aankomen. In verloop van het aankomen zal diegene er beter uit komen te zien, want op gezonder gewicht zie je er ook gewoon beter en gezonder uit. Dit is iets wat je als omstander ziet, maar iemand met een eetstoornis kan dat niet gelijk zo zien. Ga dus niet tijdens herstel al zeggen “wat zie je er goed uit” “ik kan zien dat je weer beter eet”. Deze opmerkingen klinken voor iemand zonder eetstoornis heel normaal. Maar wat iemand met een eetstoornis hoort is dit “Wat ben je aangekomen” “De kilo’s zitten er weer aan” “Je bent dikker geworden”. Dit is natuurlijk niet wat je bedoelt als omstander, maar die eetstoornis zit zo diep bij iemand dat die het automatisch omdraait.
Afleiding
Iemand met een eetstoornis is 24/7 in zijn hoofd bezig met eten en gewicht. Vaak kan diegene zichzelf niet van die gedachtes ontzeggen. Ze komen vanzelf en gaan niet weg. Vaak helpt afleiding heel goed, maar voor iemand met een eetstoornis is het lastig om zelf afleiding te zoeken.
Daarom is het altijd fijn als iemand daarmee helpt. Ga samen een stukje wandelen, het bos is, naar de bioscool, ergens wat drinken of even de stad in. Het kan vanalles zijn, maar zorg dat het niet met eten te maken heeft. Dit zal juist voor extra stress en spanning zorgen.
Dit zijn een beetje de paar belangrijkste punten, natuurlijk zijn er nog veel meer. Ook is het voor oeder persoon anders, wat helpt en wat niet helpt. Kom daar samen achter.
Ik hoop dat jullie dit een fijne blog vonden om te lezen. Laat hieronder weten als je nog vragen heb of als je nog meer ideeën heb voor deze blogreeks.
Groetjes Tiffany
Dank je voor je tips 💕
LikeLike