In dit artikel deel ik mijn gemaakte fouten tijdens mijn eetstoornis en wat ik heb geleerd tijdens mijn herstel. Hierbij wil ik wel zeggen: dit is allemaal vanuit mijn eigen ervaring. Het is dus niet wetenschappelijk bewezen en misschien geldt dit dus niet voor jou.
Koolhydraten zijn slecht voor je?
Onzin! Misschien wel het aller belangrijkste wat ik heb geleerd is dat koolhydraten helemaal niet slecht voor je zijn. Tijdens mijn eetstoornis at ik nooit aardappelen, rijst, pasta, noodles en gewoon brood. Ik at zo min mogelijk van dit soort koolhydraten. Ik at alleen havermout, roggebrood en volkoren crackers, omdat deze in het rijtje “gezond” stonden. Op heel internet is te lezen dat aardappels, rijst, pasta etc. erg slecht voor je zijn, dat je zo min mogelijk koolhydraten moet eten. Volgens velen word je juist dik door koolhydraten en daarom durfde ik deze ook niet meer te eten. Ook weet ik dat vele andere meiden en jongens met een eetstoornis bang zijn voor koolhydraten door deze verhalen op het internet.
Vetten zijn slecht voor je!
Nog eens onzin! Tijdens mijn eetstoornis at ik niks waar vet in zat. Geen kaas, noten, pindakaas, fast food, olijfolie, boter, avocado, chips noem het maar op. Als ergens iets van vet in zat at ik het niet, want ik had gelezen dat vetten slecht voor je zijn. Tijdens mijn herstel heb ik geleerd dat er 2 soorten vetten zijn: onverzadigd vetten en verzadigd vetten. Tussen deze 2 soorten zit een groot verschil. Onverzadigd vet zit vooral in plantaardige producten zoals zaden, noten, avocado’s, in plantaardige oliën zoals zonnebloemolie, olijfolie en vloeibare bak- en braadproducten. Ook de vetten in vis bestaan vooral uit onverzadigde vetten. Verzadigd vet zit in kaas, chips, fast food, etc.
Veel mensen denken dat verzadigd vet niet gezond is en onverzadigd vet wel gezond is. Dat is niet (helemaal) waar. Behalve transvetten heb je elke soort vet nodig. Alleen moet je met verzadigd vet wel uitkijken dat je niet te veel ervan eet, maar een keer een bakje chips, een pizza, broodje kroket of een boterham met kaas is helemaal niet zo slecht voor je.
En het belangrijkste punt is:
Dat ik het waard ben om te herstellen en dat een leven zonder eetstoornis veel beter is.
Tijdens mij eetstoornis wilde ik mij altijd verstoppen. Het liefste wilde ik gewoon onzichtbaar zijn, dat ik mijn eigen weg kon gaan en dit niemand mij zag staan. “ik was toch niet belangrijk genoeg” dus waarom zou ik nog herstellen, het boeit niemand wat. Dit is de grootste onzin die ik ooit in mijn hoofd heb gekregen. Mensen in mijn omgeving waren juist bezorgd over mij, ze hoopten allemaal dat het snel weer beter zou gaan. En het een stuk beter met mij gaat, is het ook weer een stuk gezelliger thuis. Eindelijk hoeft mijn moeder zich geen zorgen meer te maken om mij. We kunnen gewoon weer lachen thuis en grapjes maken.
Eindelijk heb ik ingezien dat het leven zoveel leuker en makkelijker is zonder eetstoornis.
Ik hoop dat ik jullie met dit artikel heb kunnen inspireren en motiveren. ga jij ook voor herstel, of twijfel je nog? Laat het mij weten, waarom jij wel of niet de stap zet.
Groetjes Tiffany
Tuurlijk ben je het waard! Nooit meer iets anders geloven hoor!
LikeGeliked door 1 persoon
❤️
LikeLike