Op Instagram is gevraagd of ik eens mijn doelen wilde delen en hoe ik ga werken aan het aankomen in gewicht. Dit vind ik best lastig om te delen, want mijn eetstoornis wil helemaal niet aankomen. Maar niet aankomen betekend ook dat ik niet van mijn eetstoornis af kan komen en ik wil natuurlijk wel van mijn eetstoornis af. Dit zijn dus dubbele gedachtes en zulk soort dubbele gedachtes heb ik dus 24 uur per dag, 7 dagen per week.
Tijdens therapie spreek ik deze gedachtes uit en praat er met mijn therapeut over. Zij probeert mij van de slechte gedachtes af te komen door middel van ze om te draaien in goede/ positieve gedachtes. Maar net zoals Rome niet binnen 1 dag gebouwd is, ben je ook niet binnen no-time van je eetstoornis af. Het herstel kost veel tijd en heel veel energie.
Voor nu heb ik al een aantal doelen gesteld waar ik de komende tijd aan ga werken met hulp van mijn therapeut. Er zullen vast ook zeken nog meer doelen komen, maar dit zijn de doelen waarmee ik nu het meest aan de slag mee ga en ik met jullie kan delen.

Een normaal en volwaardig voedingspatroon creëren.
Een eetstoornis gaat niet alleen over eten, maar het is wel een onderdeel ervan. Daarom is het belangrijk om een normaal en gezond voedingspatroon te creëren. Hierbij bedoel ik dus 3 hoofdmaaltijden en 3 tussendoortjes te eten die volwaardig zijn.
Nou krijg ik regelmatig de vraag, wat is nou volwaardig? Hier kan ik niet voor jouw een antwoord op geven, want ieder lichaam is anders. Wat voor mijn lichaam volwaardig is, kan voor een ander te weinig of te veel zijn.
Hoe ik erachter ga komen wat volwaardig voor mij is?
Nou in eerste instantie moet ik gewoon tot een gezond gewicht komen voordat ik kan achterhalen wat een gezond en volwaardig voedingspatroon voor mij is om op gewicht te blijven. Dus de komende tijd zal ik ook nog niet weten wat een volwaardig voedingspatroon voor mij is. De komende tijd richten we ons op aankomen en alles weer te kunnen eten wat ik lekker vind en hierbij komen we ook bij mijn volgende doel.
Niet te streng voor mezelf zijn.
Tijdens de therapie sessies die ik tot nu toe heb gehad, zijn we erachter gekomen dat ik te streng ben voor mezelf. Hierdoor is eigenlijk alles wat ik doe fout. Het is altijd fout voor mijn “gezonde ik” en het is altijd fout voor mijn eetstoornis. Dit klinkt natuurlijk een beetje vaag, dus hierbij een voorbeeld van vorige week. Ik at voor het eerst weer Tagliatelle. Met mijn therapeut had ik een hoeveelheid afgesproken die ik ervan moest eten. Dit heb ik netjes gedaan. Nou zou mijn “gezonde ik” trots/positief moeten zijn, want ik heb het toch gedaan. Maar helaas werkt dit niet zo in mijn hoofd. In mijn hoofd is de “gezonde” ik niet blij omdat het niet een volwaardige portie is voor iemand van mijn leeftijd. En de eetstoornis is natuurlijk niet blij, omdat het te veel is en te veel koolhydraten.
Het is voor mij pas goed als het perfect gaat, zoals het hoort. Ik mag geen fouten maken, als ik een fout maak, dan word ik gelijk boos op mezelf. Terwijl ieder mens fouten maakt, niemand is perfect. Niet alles hoeft gelijk goed en perfect te gaan. Dit moet ik gaan leren accepteren en gelukkig krijg ik hier hulp bij

Alles kunnen eten zonder schuldgevoelens.
‘Fearfoods’ is de term die vaak gebruikt wordt. Ik wil me niet vastklampen aan deze term, want het lijkt dan net of het enge producten zijn. Terwijl het gewoon een product om te eten is, dat is niet eng. Een mega Spin of een horrorfilm, dat is eng.
Maar ik heb wel bij bepaalde producten die ik eet schuldgevoelens. De angst om dik te worden is dan extreem aanwezig. Terwijl mijn ‘gezonde ik’ heel goed weet dat je niet van een product zomaar dik wordt. Je wordt pas dik als je elke dag extreem veel gaat eten voor je lichaam. Niet als je een keer een zak chips, een pizza of een stuk taart eet. Je wordt ook niet van één salade eten gelijk dun. Was het maar zo simpel, dan was de hele wereld dun.
Maarja, nu heb ik nog een mega mega mega lange lijst met voedingsmiddelen die ik (de eetstoornis) ‘eng’ vindt. Deze voedingsmiddelen voeg ik al stapje voor stapje aan mijn voedingspatroon toe. Alleen na één keer iets eten, ben je niet gelijk van je angst af. Het is een kwestie van herhalen en herhalen. Totdat je ervan kan genieten wanneer je het eet. Dat is gelijk mijn volgende doel.
Genieten van het eten
Op dit moment eet ik, maar ik eet omdat het moet. Ik mag namelijk niet genieten van eten. Dat klinkt gek toch? Maar eten is ‘slecht’. Van eten word je dik. Van eten mag je niet genieten, want eten is slecht. Dat is wat de eetstoornis mijn dag in dag uit wijs maak. Hopelijk zal dit minder worden.
Dit zijn de doelen voor de komende periode. Dit zijn natuurlijk hele grote doelen, die je niet zo snel kan halen. Daarom deel ik deze grotere doelen weer in kleinere doelen op, waar ik de komende weken aan ga werken.
Natuurlijk komen er nog meer andere doelen waar ik aan ga werken, maar deze doelen die ik vandaag heb benoemd zijn voor nu even het belangrijkst.
Stel jij doelen voor jezelf en lukt het je om daar naar toe te werken? En heb je nog een onderwerp waarover jij een blog wil lezen? Laat het mij weten.
Groetjes Tiffany